عشق بیدار
آنجا که من از عشقی زمینی به آسمان ها رسیدم...عشق بیدار
آنجا که من از عشقی زمینی به آسمان ها رسیدم...تقدیم به آنکه همه زندگیم از آن اوست...
بسم الله العشق
بالاخره روزی که چند ماهه منتظر رسیدنش هستم فرا رسید... تا امروز من توی بلاگم برای رامین می نوشتم اما اون اطلاع نداشت. می خواستم این بلاگ رو برای روز تولدش بهش هدیه کنم. و بالاخره امروز که یه مناسبت قشنگ و بجای دیگه، یعنی میلاد امام علی(ع) هست، تولد رامین منم هست... از همه ی دوستانی که تو این مدت با کامنت های پرمهرشون همراهم بودن ممنونم. امروز دیگه کامنت هاتون رو رامینم می خونه...
زیباترین و با شکوه ترین بهار زندگیم را "تو" به من هدیه کردی...ایمان، شادی و سبکبالیم را مدیون تو هستم رامین من.. و اینک در تابستان و مردادی هستم که خدا در آن تو را به زمین هدیه کرد، تا چند سالگذر پس از آن، در بهاری زیبا میزبان قلب من شوی...
تقدیم به او که در خزان زده ترین بهار زندگیم از مشرق آرزو ها آمد و قلب زمستانی ام را با گرمای مردادی عشقش ابدیتی زیبا بخشید. تقدیم به حضور ناپدیدی که درد ثانیه های بی او بودن را تنها به عشق وصالش تحمل می کنم... تقدیم به اویی که در اوج تنهایی هایم آمد... مرا به اوج و سپس به خدا رساند.. با او ... جنون هر ثانیه را... تلاطم لحظه ها را... عطش داشتنش را... عشق را... و ایمان را شناختم. اسیر زیباترین آزادی شدم و برآنم تا لیاقت این مقدس ترین موهبت را از خدا بخواهم تا برایش ابدیتی از زیباترین احساس بسازم...
اعتراف می کنم... آری بی هیچ هراسی اعتراف می کنم... چرا که "بنده ی عشقم و از هر دو جهان آْزادم"... اعتراف می کنم که عاشقم... و شادم...گرچه دوریش زجر ثانیه به ثانیه ی لحظه هایم است... و فریاد میزنم که دیگر از زندگی هیچ نمی خواهم جز او... مرگ من آن روز خواهد بود که بخواهم لحظه ای را بدون او سپری کنم...
تقدیم به رامین عزیزم... مردادی ترین عشق دنیا
ببخش رامینم... ببخش اگر نتوانستم از پس این فاصله ها آنگونه که شایسته ی تو بود و در سر داشتم این زیباترین روز زندگی تو و خودم را بزرگ دارم...
الهی که تابستان آینده شور این زیباترین روز و حرارت زیباترین عشق را در آغوش گرمت تجربه کنم...
مرداد در میان فصل های سال نماد عشق است و برای من رامین مردادی نماد پرشورترین عشق... عشقی حقیقی که از خدا هدیه گرفتیم و به سویش ره خواهیم پوئید... خواهم ماند برایت... پر شور و عاشق... تا ابد... و مرگ من آن دم است که بدانم باید لحظه ای را بی تو سر کنم... بی تو هرگز...
تولدتو از صمیم قلب تبریک می گم عزیزم. امیدوارم که سال های سال برای من سالم و تندرست بمونی. مثل همین امروز جوون و پر شور. مثل همین امروز پاک و بزرگ.
این وبلاگ که میبینی تنها نشونه ای برای اینه که بهت ثابت کنم چقدر برام مهمی و از مدت ها قبل به فکر روز قشنگ تولدت بودم. می دونم که در مقابل عظمت روح تو خیلی کوچیکه اما این بلاگ و اون هدیه هایی دیگه ای که برات فرستادم تنها برای این هستن که بهت بگم...
رامین عزیزم، مقیم ترین پرنده ی قلبم... تولدت مبارک... دوستت دارم...
می خوام همینجا از همه ی دوستانی که تو مدتی که اینجا می نوشتم، با نظراتشون بهم دلگرمی می دادن صمیمانه تشکر کنم... دوستان خوبی چون: فهیمه ی نازنین، بهترین دوستم توی نت... سینای گرامی... نیلوفر عزیز... مهران مهربون... و کلیه ی دوستانی که تو این مدت بهم سر زدن و به نوعی با نظراتشون منو دلگرم کردن و تنهام نذاشتن.
برای همه ی شما خوبان و سایر عزیزانی که به بلاگم سر زدن، از صمیم قلب بهترین آرزوها رو از درگاه خدا دارم.
و اما باز رامین عزیزم... نمی دونم چی بگم... بغض سنگینی گلومو گرفته... خیلی حسرت خوردم که چرا تو این روز کنار هم نیستیم... بخصوص که امسال تو توی روز تولدت تنهای تنها هستی و بابا و مامان و خونواده ی عزیزت سفر هستن... کاش خودم کنارت بودم... بی تو خیلی دلگیرم رامینم... دلم می خواست خودم برات تولد می گرفتم ... خودم برات کیک سفارش میدادم... کادوهام رو با دست خودم به دستای پاکت هدیه می کردم و می بوسیدمت... افسوس...
راستی یه چیز دیگه بگم؟...
امروز یه مناسبت دیگه هم داره. نه؟... ولادت امام علی(ع) و روز...
چیزه...چیز... رامین؟... رامینم؟... روز مرد رو هم بهت تبریک می گم عزیزم... یادت که هست نازنینم؟ من و تو یا علی گفتیم و آغاز کردیم...
رامین من؟ دلم می خواد در ادامه ی همین آپ تو هم با رنگ سبز، رنگ مردادی ترین فصل زندگی من، یه چیزی بنویسی.
... شیپوری های باغچه تان که دوباره شکوفه دهند ... من پیش تو خواهم بود ...
ممنونم عزیزم ... فقط شرمندتم ... شرمنده ... صورت ماه و آسمونیت رو میبوسم ... یادت باشه که ...
دوستت دارم
یا علی
حجمی سنگین از عشق...
باز هم نیمه شب است...
نیمه شب است و بار دیگر هجومی از دلتنگی... و اشک هایی که خود نیز حیرانند... دلم برایت تنگ است... هر شب در قربانگاه چشمانم هزاران قطره ی اشک به جرم با تو نبودن، راهی کویر داغ گونه هایم می شوند... خواب به چشمانم نمی آید... هوا بارانی نیست اما نمی دانم چرا گونه هایم خیس است... دلم تنگ است...دلم تنگ است...دلم تنگ است...
روزها میگذرند... ساعت ها... دقایق... ثانیه ها... پس در کدام ساعت بیقراری هایم خواهی آمد؟... بگو در کدام آسمان زندگیم طلوع خواهی کرد تا حتی به قیمت شهاب شدن، نوری در مقابل راهت باشم... بگو در کدامین صبح باران خورده ی زندگیم خواهی آمد تا سپیده دم زندگی ام را به نام آن روز بر جریده ی قلبم ثبت کنم... بگو رامینم... بگو که در کدامین ثانیه ی هستیم برکالبد روحم خواهی دمید تا زنده شوم...
دفترخاطراتم را که میگشایم بر هر سطرش اشک میریزم... و دفتر آینده ها را که میگشایم بر هر سطرش اشک... براستی روزی خواهد آمد که خود این اشک ها را از گونه هایم پاک کنی؟...
حیرانم...سرگردان... این روزها بغضی سنگین عجیب مقیم حنجره ام شده است... درد است که قلبم را میفشارد...
و حجمی سنگین از عشق...
پینوشت: تا تولد رامینم ۵ روز دیگه مونده...
صفای دل...
بود آیا که در میکده ها بگشایند؟ گره از کار فروبسته ی ما بگشایند؟
اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند
به صفای دل رندان صبوحی زدگان بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند
نهمه ی تعزیت دختر رز بنویسید تا همه مغبچگان زلف دو تا بگشایند
گیسوی چنگ ببرید به مرگ می ناب تا حریفان همه خون از مژگان بگشایند
در میخانه ببستند خدایا مپسند که در خانه ی تزویر و ریا بگشایند
حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا که چه زنار ز زیرش به دغا بگشایند
پینوشت1: با عشقم تصمیم گرفتیم از امروز تا چند روز دیگه روزه بگیریم. از شما هم می خوام دعاتون رو از ما دریغ نکنید.
پینوشت2: تا روز تولد رامینم و هدیه ی این بلاگ بهش که هنوز خودش هم از وجود بلاگ خبر نداره 8 روز دیگه مونده...
مسافر من...
عشق یعنی مستی و دیوانگی عشق یعنی با جهان بیگانگی
عشق یعنی شب نخفتن تا سحر عشق یعنی سجده ها با چشم تر
باز نیمه شب است و مسافری که به سوی غربت روان است... و همسفری با چشم های گریان... مسافری نه به مقصد من که به مقصدی برای رسیدن به من... مرد راه است. آری ... اما اندیشه ی من بس نگران است... نیمی از کار ما دست خداست... و شاید این امتحان ایمان ماست... اشک ها دیگر این روزها عجیب عصیان گر شده اند... چشم هایم را مهلت خواب نیست... اندیشه ی من بس نگران است به او... این روزها دیگر تمام وجودم او را فریاد است... فریاد...
پروردگارا پاکترین مفهوم آسمانی به نام توست... عشق... نکند تنهایمان گذاری... پروردگارا همراهیمان کن تا برای هم و سپس برای تو و در راه تو باشیم... بارالها به حرمت این اشک ها که خود بیش از هر کس بر آن آگاهی یاریمان کن.... الهی به او قدرت و به من صبر بده... و به ما کمک کن تا درکنار هم باشیم...