جنون... مرگ... عشق

دستان لرزانم... چشم های بارانی ام... فشار شدید قلبم... می میرم امشب! از جنون عجیب و سهمگینی که مرا به تو دچار کرده است. از شور عشقی که انگار امشب از ظرفیت روح و تن من فراتر است. چیزی که دیگر نمی توانم نام دلتنگی بر آن نهم. عشقی جنون آلود. حسی که هیچکس را یارای درک آن نیست...   

صدایت را می شنوم و هق هقم سر به آسمان می گذارد. آغوشت هزاران بار به رویم باز می شود اما تا به سویت می دوم جز دیوار هیچ نمی بینم. خدایا این چه امتحانیست؟ این چه دلدادگیست که مرا بدان دچار کرده ای؟ دل شیر میخواهم. نه برای ایستادن در برابر مشکلات. برای  اینکه از این عشق نمیرم!... 

الهی دریاب...