به تو می بالم...

حق با توست. که میفهمد من و تو برای عشق پاکمان چه کشیده ایم که بتواند برای آینده ی ما قضاوت کند؟ حق با توست. چه کسی جرات دارد ریسک ها و خطرهایی که من و تو در راه این عشق به جان خریدیم را تجربه کند؟ چه کسی می تواند باور کند دست های من و تو در طول این ۵ سال حتی یک بار از هم جدا نشده است؟ آن ها که دم از تکرار و یکنواختی روزگاران آینده می زنند خبر ندارند چه روز و شب هایی بر من و تو گذشته است. کتاب عشق من و تو قصه ی نانوشته ایست که راز حوادثش را فقط من و تو میدانیم. من و تو محالی را ممکن ساختیم که هنوز در باور خیلی ها نمی گنجد. من و تو با دست خالی ولی دلی عاشق معجزه کردیم. من و تو از هیچ به همه چیز رسیدیم. چنان جلوی دنیا ایستادیم که تمام قوانین مترسک ها در مقابلمان زانو زدند. در تمام این ۵ سال و حتی این یک سال و نیم اخیر حتی یک بار حس سنتی زن و شوهر بودن سراغمان نیامد. همیشه همان حس دخترک و پسرک در ما بوده و خواهد بود. هنوز دوستیم و عاشق. هنوز برای هم می میریم. هنوز برای کوچکترین مشکلات به یکدیگر پناه می بریم. هنوز اولین کسی که از شادیمان با خبر میشود آن یکیمان است. هنوز خانواده هایمان در اولویت دوم هستند و این من و توییم که با نقشه و سیاست آن ها را با هم و با خود همراه میکنیم ... 

ممنون رامین من. ممنون. وقتی این روزها اطرافیان سعی میکنند در گوشم زمزمه کنند رها کردن این شهر و دل خوش کردن به زندگی مشترک اشتباه است ، اینهمه شور و عشق توست که به من انرژی میدهد. اینکه میبینم تمام فکر و ذکر و اندیشه ی تو منم... اینکه میبینم مردی سایه ی سر من است که هیچ مانعی جلودار عشقش نیست به خود می بالم. من تنها کسی هستم که میدانم با چه مسایل و سختی هایی روبرو بوده و هستی. من تنها کسی هستم که میدانم بخاطر من چطور بال بر آتش کشیده ای...