دیروز تولد عشق و امید زیبای زندگی زیباتر من بود. البته ما تو جاده برگشت از سفر بودیم و بخاطر طولانی بودن مسیرمون حدود 24 ساعت تو راه بودیم و تولد اصلی رو امروز میگیریم.
این پست رو فقط برای ثبت این روز زیبا گذاشتم وگرنه شعر و متن هامو تو وبلاگ رسمیم نوشتم.
از دیشب مرددم که بیام اینجا یه چیزی رو بگم یا نه؟!
ای جونم... تولدشون مبارک. لحظه هاتون پر از آرامش و دلخوشی...
کاش این مترسک ها اینقدر که حواسشون به زندگی دیگرانه و باعث صلب آسایش هستند یه کم به زندگی خودشون برسن!
کاش همه بدونیم عمرمون کوتاه تر از اینهاست که بخوایم با بدی به پایانش ببریم...
باور کن. بخدا من موندم چرا اینقد چششون دنبال زندگی ماست. بخدا خودشون تو کلی مشکل و بدبختی گیر کردن اما بازم برای اذیت کردن ما وقت میذارن
سلام
وبلاگت خیلی بیش از حد شاعرانه اس یه ذره ساده تر بنویس بفهمیم چی نوشتی
عزیزم. اینم نظریه خب.