شب قدر

و آرام آرام شب زیبای دیگری رسید... شبی که در آن خدا هزاران فرشته را به زمین می فرستد تا دردهای بندگانش را از دل هاشان بگیرد... تا حرف هاشان را برای خدا ببرند...تا به ما فرصت دهد زیبا شویم و زیبا زندگی کنیم...   

من و بهارنارنجم موهبت های زیادی از این شب ها داریم... و البته خاطرات زیادی... از همان سال اول: برای تماس هم بسیار محدود بودیم. او آنجا در خانه به راز و نیاز مشغول بود و من به یکی از مساجد شهر خودم رفته بودم. ان شب خیلی حرف ها با خدایمان داشتیم... راستش را بخواهید آنقدر از وصال محبوبم ناامید بودم که برای خودم خط و نشان می کشیدم! که یا رامین یا هیچ کس! ... آن شب ، شبی بارانی بود... در آن حال و هوای زیبا علی رغم محدودیت شدید با هم تلفنی صحبت کردیم و از خدا خواستیم سال دیگر در چنین شبی به گونه ای دیگر کنار هم باشیم... سال بعد در وضعیت بهتری بودیم... سال بعد به تازگی نامزد کرده بودیم و در آن شب زیبا مدام به درگاه خدا شاکر بودیم... سال بعد هم نامزد بودیم و گذشت و گذشت تا امسال... که با پیوندی مقدس و آسمانی برای همیم... گرچه صدها کلیومتر دور از هم... اما عاشقیم و خدا میان قلب های ماست... امشب نیز قدر زیبایی پیش روی داریم... 

امید که شب قدر سال آینده در وضعیتی نزدیک تر به هم ، این شب زیبا را به راز و نیاز بگذرانیم...  

التماس دعا 

پینوشت: به امید خدا بهارنارنجم بیست و پنجم همین ماه میاد پیشم و البته صبح بیست و ششم میرسه اینجا. خیلی خوشحال و بیقراریم...