خرید جهیز.یه

برگ زرین دیگری از دفتر عشقمان رقم خورد. برای خرید رفته بودم! خرید وسایل سقف زیبایمان. خرید وسایلی که روزگارانی نه چندان دور ... زمانی که فریاد دیوارها به گوش آسمان برسد و فرو ریزند... زمانی که دست های من و تو برای همیشه و هر لحظه در دست یکدیگر قرار گیرد... مایه ی شادی و مورد لذتمان خواهد بود. خرید هر قطعه با رویای تو لذتی عجیب داشت. فکر اینکه روزگارانی... من و تو... قرار است در محیطی مشترک از این ها استفاده کنیم لذتی وصف ناشدنی دارد... 

آری... این دیوارها فروخواهند ریخت و این غم و حسرت دیرینه جای خود را به وصلی ماندگار خواهد داد. دیوارها فروخواهند ریخت و مرغ خسته جانی که در سینه ی من و تو محبوس مانده به آسمان عشق پر خواهد زد... دیوارها فروخواهند ریخت و مترسک ها نیز! . دیوارها فروخواهند ریخت... 

 

بعدا نوشت : 

دلتنگم. خیلی دلتنگ. و باز امشب منم و شب و تنهایی و اشک و ستاره ها... و چشم های حریصی که پشت این در برای به مصاف رفتن قلبم صف کشیده اند... دنیا چقدر کوچک است و دل من چقدر بزرگ! بزرگ از آن جهت که گاه فکر میکنم داغی که از این فراق در خود جای داده ام فراتر از این دنیا و تحمل آدم هایش است. زمان که جلوتر می رود تحمل سخت تر می شود. به من گفته بودند به این دوری عادت می کنی اما در این سال ها هرگز اینطور نشد. آنقدر تمام افکار و اندیشه هایم به تو منتهی می شوند که گاه فکر میکنم خدا مرا فقط برای عاشقی آفریده است...    

دوستت دارم... 

ـ صورتم خیس اشکه ... دنیا خیلی نامرده رامین... نمی فهمه من تحمل دوریتو ندارم... 

ـ دنیا شاید. اما من مَردَم و تا تهش باهات هستم... کنار و همراهت... محکم و استوار... آروم می بوسمت. 

+ امشب از رامینم قول گرفتم دوباره سنتور زدنشو شروع کنه... نسبت به سنتور زدنش حس خاصی دارم...